Who Is Important?

بعضی روزها زندگیم مثل خازن میشه،شارژ و دشارژ پشت سر هم!

خیلی حرف دارم که بزنم و میدونم بعد از نوشتن این پست میرم میخوابم و فردا دیگه دوست ندارم چیزی بگم،راستش رو بخوای امشب هم دوست نداشتم،کلا خیلی وقتا هست که خیلی حرفها دارم بزنم و گوش هم هست اما یچیزی بهم میگه نه،ولش کن مرض داری؟همه به اندازه ی کافی مشغله ذهنی دارن و میشه یه دیوار واسم،ولی خودم اصلا دوست ندارم دیگران اینجوری فکر کنن!!!اصلا!!!!

بعضی وقتها هم به جای اینکه نیاز به شنیده شدن داشته باشی،نیاز به شنیدن داری،حالا فرض کن جفت این نیازهات دارن درونت غل غل میکنن و بازم اون دیواره هست...

خیلی تنهام این روزها،بیش از حد تنها،آخه عموی بابام فوت کرده و مامان بابا رفتن شیراز فقط من و نگین خونه ایم،بیشتر از هر موقع دیگه ای دارم حس میکنم که از بدو تولد تحریم شده ام!!!!

یجورایی انگار یه چیزی از بیرون داره این موضوعها رو بهم وصل میکنه و پیچ میده و اینجور کارا که ازین وضعیت 10-12 ساله خارج نشم،از نظر ظاهری خیلی قضیه متفاوت شده ولی یکم اون ته خودمو که بررسی میکنم میبینم نه،همونیه که بود!راستشو بخوای یه دلیل دیگه هم میتونه داشته باشه،وقتی یه دوره ی نسبتا طولانی از زندگی رو توی یه همچین وضعیتی بگذرونی یجورایی محصول اون محیط میشی،یعنی حتی اگه بخوای هم نمیتونی درک کنی که آیا واقعا وضعیتی متفاوت با این چیزی که الان توش هستی وجود داره یا نه!مثل یه زندانی میمونه که توی زندان به دنیا اومده باشه،"مامورها" رو دوست میبینه و سلولش رو آزادترین جای دنیا...

امروز دوست نگین اومده بود خونمون،آقا غذارو زدن کربونایزد!!! کردن مجبور شدیم 3 تایی غذا درست کنیم که خب،خیلی کیف داد!یکم برگشتم به نوجوانی!نمیدونم اصلا چرا اینطوری ام ولی با بچه های کوچیکتر از خودم خیلی خوب رابطه برقرار میکنم،فکر کنم من کلی کودک درون دارم!!!از 3-4 ساله بگیر تا 15-16 ساله!

بعدشم افشین اومد پیشم یکم از تنهایی در اومدم ساز زدیم کلی و کیف داد...

شاید فردا برم مدرسه...دلم خواست!

اصلا کلا حساس شدم نسبت به این قضیه تنهایی،حسود هم شدم:دی

یکی از مشکلاتی که مدرسه سمپاد واسه آدم پیش میاره اینه که بهت القا میکنه تو همیشه اشتباه فکر میکنی و کاری که ما میگیم درسته،تو به اندازه ی کافی خوب نیستی،همه ی آدمها اگر کاری میکنن برای کارشون یه دلیلی دارن،همه میتونن دروغ بگن و نباید به هیچکس اعتماد کنی...حس میکنم نسبت به بقیه دوستام خیلی بهتر با این قضیه کنار اومدم اما باز هم تاثیر خودش رو میزاره...

میدونی اون مدرسه خودش واسم پر از خاطرست!روزهایی که بچه بودم چقدر احساساتم از سنم بزرگتر بود،تو این مملکت آدمهای 25-26 ساله اونقدر احساس مسئولیت نمیکنن راجع به یه کاری!چقدر تلاش میکردم که همه چیز رو به راه باشه و همه راضی باشن،راستشو بخوای واسه من بیشتر شبیه رفیق بازی بود ولی بازم کارم رو انجام میدادم!

کاش میشد نشونت بدم کجا،چیکار میکردیم و چقدر همه چیز خوب بود!روزهای تغییرات بزرگ واسه من،چقدر سریع عوض شدم!آخه کی 2 بسته سیگار هر روز رو یک روزه ترک میکنه؟؟؟(من!)

چقدر آروم شدم،ولی خوب که نگاه میکنم میبینم نه،آروم نشدم فقط مودب شدم،دیگه اونقدرOutlaw نیستم،ترجمه ی احساساتم دعوا و سیگار نیست،چیزهای دیگست که از دید آدمهای دیگه بهتر از قبلی هستن...حیف نبودی اون موقع ببینی،اگه بودی بهم افتخار میکردی!!

البته یه سری تغییرات هم بودن که مسبب اصلیشون خودت بودی و خیلی گنده تر از "سیگار ترک کردن" بودن!و خب چند نفری هم جمع بشیم دور هم افتخار بکنیم کافی نیست!:دی

َAm-Dm-F-E

عاشق این پراگرشن ام!واقعا دوستش دارم واقعا!

کلا خوبم الان!!:)

من وبلاگ نداشتم میمردم فکر کنم!نمیش!نمیشینیم!

یه فاگفکفیریفوک!D:

-------------------------------------------------------------

-دیدی گفتم؟هیچ حرفی نموند واسم،حتی قبل ازینکه برم بخوابم!!!

-دموی جدید؟موافقم!

-پروژه ی شخصی؟Yeah!

Forbidden and Lost but Who Cares?

بعضی روزها زندگیم مثل خازن میشه،شارژ و دشارژ پشت سر هم!

خیلی حرف دارم که بزنم و میدونم بعد از نوشتن این پست میرم میخوابم و فردا دیگه دوست ندارم چیزی بگم،راستش رو بخوای امشب هم دوست نداشتم،کلا خیلی وقتا هست که خیلی حرفها دارم بزنم و گوش هم هست اما یچیزی بهم میگه نه،ولش کن مرض داری؟همه به اندازه ی کافی مشغله ذهنی دارن و میشه یه دیوار واسم،ولی خودم اصلا دوست ندارم دیگران اینجوری فکر کنن!!!اصلا!!!!

بعضی وقتها هم به جای اینکه نیاز به شنیده شدن داشته باشی،نیاز به شنیدن داری،حالا فرض کن جفت این نیازهات دارن درونت غل غل میکنن و بازم اون دیواره هست...

خیلی تنهام این روزها،بیش از حد تنها،آخه عموی بابام فوت کرده و مامان بابا رفتن شیراز فقط من و نگین خونه ایم،بیشتر از هر موقع دیگه ای دارم حس میکنم که از بدو تولد تحریم شده ام!!!!

یجورایی انگار یه چیزی از بیرون داره این موضوعها رو بهم وصل میکنه و پیچ میده و اینجور کارا که ازین وضعیت 10-12 ساله خارج نشم،از نظر ظاهری خیلی قضیه متفاوت شده ولی یکم اون ته خودمو که بررسی میکنم میبینم نه،همونیه که بود!راستشو بخوای یه دلیل دیگه هم میتونه داشته باشه،وقتی یه دوره ی نسبتا طولانی از زندگی رو توی یه همچین وضعیتی بگذرونی یجورایی محصول اون محیط میشی،یعنی حتی اگه بخوای هم نمیتونی درک کنی که آیا واقعا وضعیتی متفاوت با این چیزی که الان توش هستی وجود داره یا نه!مثل یه زندانی میمونه که توی زندان به دنیا اومده باشه،"مامورها" رو دوست میبینه و سلولش رو آزادترین جای دنیا...

امروز دوست نگین اومده بود خونمون،آقا غذارو زدن کربونایزد!!! کردن مجبور شدیم 3 تایی غذا درست کنیم که خب،خیلی کیف داد!یکم برگشتم به نوجوانی!نمیدونم اصلا چرا اینطوری ام ولی با بچه های کوچیکتر از خودم خیلی خوب رابطه برقرار میکنم،فکر کنم من کلی کودک درون دارم!!!از 3-4 ساله بگیر تا 15-16 ساله!

بعدشم افشین اومد پیشم یکم از تنهایی در اومدم ساز زدیم کلی و کیف داد...

شاید فردا برم مدرسه...دلم خواست!

اصلا کلا حساس شدم نسبت به این قضیه تنهایی،حسود هم شدم:دی

یکی از مشکلاتی که مدرسه سمپاد واسه آدم پیش میاره اینه که بهت القا میکنه تو همیشه اشتباه فکر میکنی و کاری که ما میگیم درسته،تو به اندازه ی کافی خوب نیستی،همه ی آدمها اگر کاری میکنن برای کارشون یه دلیلی دارن،همه میتونن دروغ بگن و نباید به هیچکس اعتماد کنی...حس میکنم نسبت به بقیه دوستام خیلی بهتر با این قضیه کنار اومدم اما باز هم تاثیر خودش رو میزاره...

میدونی اون مدرسه خودش واسم پر از خاطرست!روزهایی که بچه بودم چقدر احساساتم از سنم بزرگتر بود،تو این مملکت آدمهای 25-26 ساله اونقدر احساس مسئولیت نمیکنن راجع به یه کاری!چقدر تلاش میکردم که همه چیز رو به راه باشه و همه راضی باشن،راستشو بخوای واسه من بیشتر شبیه رفیق بازی بود ولی بازم کارم رو انجام میدادم!

کاش میشد نشونت بدم کجا،چیکار میکردیم و چقدر همه چیز خوب بود!روزهای تغییرات بزرگ واسه من،چقدر سریع عوض شدم!آخه کی 2 بسته سیگار هر روز رو یک روزه ترک میکنه؟؟؟(من!)

چقدر آروم شدم،ولی خوب که نگاه میکنم میبینم نه،آروم نشدم فقط مودب شدم،دیگه اونقدرOutlaw نیستم،ترجمه ی احساساتم دعوا و سیگار نیست،چیزهای دیگست که از دید آدمهای دیگه بهتر از قبلی هستن...حیف نبودی اون موقع ببینی،اگه بودی بهم افتخار میکردی!!

البته یه سری تغییرات هم بودن که مسبب اصلیشون خودت بودی و خیلی گنده تر از "سیگار ترک کردن" بودن!و خب چند نفری هم جمع بشیم دور هم افتخار بکنیم کافی نیست!:دی

َAm-Dm-F-E

عاشق این پراگرشن ام!واقعا دوستش دارم واقعا!

کلا خوبم الان!!:)

من وبلاگ نداشتم میمردم فکر کنم!نمیش!نمیشینیم!

یه فاگفکفیریفوک!D:

-------------------------------------------------------------

-دیدی گفتم؟هیچ حرفی نموند واسم،حتی قبل ازینکه برم بخوابم!!!

-دموی جدید؟موافقم!

-پروژه ی شخصی؟Yeah!

نوستابنبات چوبیا

آب نبات چوبی!آقا مثل سگ ترشه!

خب خبر خاصی نیست،همه چیز روند عادی خودشو داره طی میکنه و کنکور هم ثبت نام کردم و اینا!

نوازندگیم خیلی خوب شده و خودم واقعا راضی ام،که خب واضحه که به خاطر آمپ جدیده که واقعا فوق العادست!

سرم خیلی شلوغه و از طرفی هم خیلی دور و برو خلوته که بعضی اوقات آزار دهنده میشه ولی شکایتی نیست!

تازه امروز تولد مامانم هم بود و کلی شادی کردیم و کیف داد!تولدت مبارک مامان!!

زدم تو کار آهنگای اتمسفریک و عجیب غریب! که خب طبق معمول علی گیر میده بهم و این حرفها ولی خیلی خوبه و کلا یه لهجه ی جدیدی گرفته موسیقیم!

این آب نبات چوبیا طعمش آدم رو یاد 14-15 سال پیش میندازه!نوستالیه واسه خودش!

وقتی به اون موقع ها فکر میکنم چیز زیادی یادم نمیاد بجز اینکه دلم برای خیلی چیزها تنگ شده ، ولی خب کاریش نمیشه کرد ...

فقط میتونم منتظر باشم که قشنگی ها و احساسای اون موقع شاید یبار دیگه تکرار بشن یا اینکه زمان بگذره و کلا وقتم تموم بشه،نوع دوم مثل اینکه محتمل تره...

جدیدا یه برنامه پیدا کردم که آکوردهایی که میخوای رو بهش میدی،بعد چند نوع ضرب داره انتخاب میکنی و آخرش 1 دقیقه همینارو برات تکرار میکنه که روش تمرین بداهه نوازی بکنی که خب خیلی خوبه و واقعا به درد میخوره!

همین،خوش باشین!

Pretty Fu*king Good!

خب...

امروز رو خیلی دوست داشتم...یعنی شاید زیاد نخندیدم ولی خیلی خوب بود!!

خیلی...!

ممنون بچه ها،خیلی وقت بود اینقدر خوب نبودم،خیلی خیلی ممنون...

اصلا تو ذهنم میمونه حتما!

دیدی این مادرها وقتی بچشون رو تو سونوگرافی میبینن و صحیح و سالمه چقدر ذوق میکنن؟الان ازون حس ها دارم شدید!همزاد پنداری!!!قشنگ انگار 9ماه به خاطر چیزی دهنم سرویس شد که واقعا ارزشش رو داشت...واقعا داشت!!!

آقا خیلی خوبم به خدا!میدونی خیلی خسته ام،اصلا درحال افتادن ام اینقدر وضعیتم بغرنجه ولی دارم با زور این پست رو مینویسم که یادم بمونه چقدر امروز خوب بود!

آقا این Diablo Swing Orchestra چقدر خوبه!!!خیلی خوبه!!!

میشه برف هم بیاد؟برف بیاد یعنی واقعا دیووونه میشم من!!!!

تنهایی میرم پارک تنیس بازم میخوابم تو سرما،یخ بزنم بعد بخندم به اینهمه کودن بازی!Black Cabaret گوش بدم وحشتناک اصلا...

کاش یه دوربین خوب داشتم الان واقعا حس عکس گرفتن هست...

یعنی واقعا هرچی بیماریه روانیه تو روزهای خوب سر آدم میاد!مازوخیسم بزنم برم آب یخ بریزم رو سر خودم؟؟

واقعا غل غل دارم میکنم!!

همه ی این چرتو پرتا یه طرف،این جمله که از ظهره داره تو ذهنم راه میره یه طرف:

بعضی چیزا اینقدر خوبن که اصلا نباید بچپونیشون توی آهنگ!!

البته اینم بگم،یه سری چیزای خیلی خیلی خیلی بهتر هستن که نیازی به چپوندن ندارن،خودتو بکشی هم از لای نتهات بیرون نمیرن،خب نرن!چه بهتر!

وضعیت قرمزه،خیلی خوابم میاد!فعلا!

میخوام یه دست سیم KFK بخرم!Kerry F*cking King!!!!

Don't Offer Me A Cigarette

"لطفا به من سیگار تعارف نکنید..."

میگن آدم که میخوابه،به عشق یه چیزی از خواب بیدار میشه،خب فکر کنم منو اکثرا بیدار میکنن...

صبح بیدار میشی با کلی غر غر کردن میری یونی و اونجا هم بی حس و حالی،برمیگردی که بیای خونه،تو راه به حال آدمایی که میبینی غبطه میخوری و میخندی!صدای آهنگی رو که داری گوش میدی رو تا ته زیاد میکنی و با ریتمش گوشه ی شلوارت پیک میزنی ولی خر خودتی حاجی...

میشینی تو تاکسی و آهنگو قطع میکنی،دو نفر دارن به شنیع ترین شکل ممکن تو صندلی عقب لاس میزنن و بچه ی دبیرستانی بقلشون هم زیر لب تر تر میخنده، خودتم ناخود آگاه خندت میگیره و لبهات که به خاطر تخمه خوردن کاملا آسیب پذیر شده پاره میشه و خون میاد و نمیفهمی چی شده...

-آقا،لبتون داره خون میاد...

دستمال کاغذی رو میزاری روش و نگه میداری تا خونش قطع شه،دستات از سرما بی حس شدن و نمیتونی حتی دستمال رو درست بگیری،اینقدر سردن که وقتی انگشتات میخوره به صورتت حس میکنی صورتت رو چسبوندی به تیر آهنی که شب تو خیابون بوده...

-کسی گاز گرفتش؟(صدای خنده)

یه لحظه میمونی چی بگی،یخ میزنی و بعد چند ثانیه...
-نه بابا،تخمه زیاد خوردم دیشب خندیدم اینجوری شد!

با دست راستش یدونه میزنه روی پات و تو تا آخر مسیر به این اتفاق آخر فکر میکنی و طبق معمول اینقدر میپیچی به خودت که موضوع اصلی از یادت میره،اینجور فکر کردن خیلی چیز بیخود و ...

-آقا آخرشه.

پیاده میشی و میخندی به حماقت خودت که از هر 5باری که سوار تاکسی میشی یبارش این سوتی رو میدی! تا خونه بازهم با آهنگ راه میری انگار گوشات تحمل ندارن صدای آدمها رو بشنون...

خونه و ساز زدن و الان...

لطفا به من سیگار تعارف نکنید...

همین...

--------------------------------------------

ذهنم کشش نداره،گریپاژ میکنه بعضی اوقات،شما ببخشید...