Diary Of A Mad Man

یه گرگ درون من زندگی میکنه...

Diary Of A Mad Man

یه گرگ درون من زندگی میکنه...

چه پیکی بخریم؟

خوب!

من دوباره با این پستهای همچین بدردبخور اومدم!اینو هم جایی ندیدم و همشو خودم تحقیق و تجربه کردم!(حالا مثلا انگار 20 ساله دارم ساز میزنم!)

خب!

اولین مساله باز هم پول هستش!اما چون دیگه خودتون رو بکشید پیک گرونتر از 10  تومن نداریم!!!!پس میریم سر مسایل دیگه!

پیکها برند های مختلفی دارن،از آریا و Alice که اشغال به تمام معنا هستن شروع کنید تا به مارکهای خوب مثل:Clayton-ESP-Dunlop-Fender-Ibanez و ...

اطمینان حاصل کنید،اگه یک پیک بیشتر از 4-5 تومن قیمت داده بشه شک نکنید که فروشنده پاچه ی شما رو نشونه گرفته!مگر اینکه پیک غیر عادی باشه...

فکر کنم هممون میدونیم دانلپ شاخه!پس نمونه هارو از دانلپ میزارم...

اولین نکته:جنس پیک

یکی از تابلو ترین و قدیمی ترین جنسها برای پیک سلولوید هستش

این مدل پیکها غالبا خیلی نازک هستن و خیلی زود از بین میرن(من یدونه فندر داشتم 2 روزه گرد شد!)،بسیار آتش گیر هستن و امکان داره اگه خیلی سریع ساز بزنید تو دستتون آتیش بگیرن،اما به خاطر جنسی که دارن برای کلین زدن خیلی مناسبن...

پیکهای ژلاتینی

پیکهای ژلاتینی خیلی نرم هستن،زود خیس میشن و واقعا لیز میخورن تو دست!بیشتر برای ریفهای خیلی هوی یا کلین زدن و گیتارهای اکوستیک استفاده میشن...

پیکهای نایلونی یا همون پیک پلاستیکی معمولی:

اینجور پیکها تو دست نوازنده عرق میکنن،غالبا دیر تموم میشن و صدای خشنی رو تولید میکنن،سفت هستن و کنترل شما روی ارتعاش سیمها بیشتره...

پیکهای پلی استری

پیکهای پلی استری مثل پیکهای نایلونی هستن فقط با این تفاوت که صدای گرمتری رو تولید میکنن و یکم نرم تر هستن

مواد جدیدی که توی ساختار پیکها استفاده میشه:

لکسان:

سری Stubby از دانلپ از نمونه های این پیکها به شمار میان،این پیکها جون سگ دارند و به هیچ وجه حتی با اسلاید هم تموم نمیشن،بسیار سخت هستند و همینطور لیز و صیقلی،به همین خاطر تو سری استابی دانلپ محلی که با انگشتای دست تماس داره رو گریپ کردن که خیلی کمک میکنه...(بهترین پیکی که باهاش زدم استابی 2 mm بوده)

تورتکس یا درلکس:

فوق العاده،این پیکها رو کلیتون با نام تجاری درلکس تولید میکنه،این پیکها از فیبر های کربنی/استروییدی ساخته شدن که به هیچ وجه عرق نمیکنن،اصلا لیز نمیخورن و خیلی دیر تموم میشن،صدای گرمی تولید میکنن و در کل برای اکثر سبکهای نوازندگی مناسبن...

اولتکس:

اولتکس بهترین جنس برای پیک هستش،شفاف،نه خیلی سفت و نه خیلی نرم،صدای گرم و ماندگاری بالا از مشخصه های این پیک ه،اما تو حرارت بالا تبخیر میشه و اگه بخواید ترمولو کنید باهاش امکان داره که سریعا از بین بره...

فلز:

پیکهای فلزی،بسیار محکم و ماندگار،صدای بسیار خشن و قدرتمند و غیر قابل کنترل تولید میکنن،استیل،مس،نقره و... هم هستن...

در کل خیلی کم استفاده میشن مثلا جو ستریانی از پیکهای استیل استفاده میکنه بعضی اوقات...

بقیه پیکها هم جزو پیکهای غیر عادی محسوب میشن مثلا چوبی یا زمردی یا از اینجور چیزا....

نکته ی بعدی...!

شکل پیک:

شکل پیکی که استفاده میکنید خیلی مهمه،4تا از عادی ترین شکلهای پیک اینان:

پیکهای مثلثی خیلی بزرگن اما واقعا به صرفه هستن و انگار 3تا پیک خریدید!

پیکهای Teardrop بیشتر به درد نوازنده هایی میخورن که به طریقه ی Circular  پیک میزنن یعنی دستشون دایره وار روی سیمها حرکت میکنه...

پیکهای Sharkfin که کنارشون یه طرح خاصی داره صدای خاصی رو تولید میکنن ،یجورایی انگار همزمان هم نت اصلی هم 1 اکتاو بالاتر همون نت داره اجرا میشه...در کل جالبه...

پیکهای معمولی هم که پیکن دیگه!

پیکهای نوک تیز،بیشتر بدرد نوازندگی خیلی سریع میخورن،نوک تیزشون وقتی گرد بشه دیگه بدرد نمیخورن و باید عوضشون کنید

نکته ی بعدی:ضخامت پیک

میشه گفت،مهم ترین نکته همینه!عملا صدای ساز بیش از هر چیزی به پیکی بستگی داره که استفاده میکنید،این قانون همیشه برقراره:

پیک نازک تر=کنترل کمتر،سرعت کمتر،صدای خشن تر

پیک کلفت تر=کنترل بیشتر،سرعت بیشتر،صدای تمیز تر

نکات دیگر:

خیلی مهمه چجور پیکی تو دستتون راحته،اما دقت کنید بعضی اوقات لازمه عادتهاتون رو برای نوازندگی بهتر عوض کنید!

پیکهای گریپ دار همیشه بدرد بخور نیستن!

پیکهای سیگنچر هم همینطور!

به قشنگی پیک فکر نکنید،همشون بعد 2روز پاک میشن!(بجز سری Blackline  ه دانلپ)

سیمهای ضخیم تر،زودتر پیکهاتون رو نابود میکنن!

سعی کنید با انواع مختلف پیکها بتونید ساز بزنید،اگه یوقت پیک مورد نطرتون نایاب شد بتونید سوییچ کنید رو یک مدل دیگه...

پیک کوچکتر یعنی نوازندگی سریع تر،پیک بزرگتر یعنی صدای پر تر و گرمتر...

پیک کوپیکتر،خطر اینکه دستتون بخوره به سیمهای دیگه رو افزایش میده!

یه بسته آدامس Dr.Xylitol بخرید،پیکهاتون رو بریزید توش!دیگه پیکهاتون گم نمیشه...

یا اگه حوصله دارید مثل من بشینید یه بسته درست کنید براشون،خیلی شیک و خاص!

پیکی رو به عنوان انتحاب اصلی انتخاب کنید که راحت پیدا بشه...

همین،از اینکه وقتتون رو دادید ممنونم

امیدوارم خوشتون اومده باشه






نظرات 1 + ارسال نظر
HATE پنج‌شنبه 28 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 01:37 ق.ظ http://megaslip.persianblog.ir/


ماشالا امین.
پست خوبی بود (به قول عنایت )
پیک بیشترش به این برمیگرده که با چی راحت تر باشی،اگه با یه پیک حال کنی و نوازندگیت با اون راحتتر بشه دیگه جنس و شکلش مهم نیست! ولی اطلاعات جانبی خیلی خوبیه اینا که گفتی.

ولی در کل هیچی Stubby ها نمیشن.این دانلوپ ترکونده با این پیک تولید کردنش.

امین؟(با لحن عنایت!)
چاکریم!
آره،اما واسه من که نیمچه نوازنده هم نیستم خیلی مهمه که به چه پیکی عادت کنم مثلا...
Stubby خداست!یعنی ته پیکه!
همینطور Clayton !

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد